Friday 21 November | 20.00 – 23.00
WEP, Van Leeuwenhoekstraat 44, Groningen
Free admission
SEEN #22: Johann Kööp & Lily Dollner
NL | Vanuit een onderzoek naar ongemak en volslagen nutteloosheid zijn Lily en Johann van plan om een gezamenlijke inspanning op touw te zetten die bestaat uit hopeloze, tragische acties. Tijdens een voorstelling van omvang, lengte en intensiteit zal het alledaagse op de meest absurde manieren in de schijnwerpers worden gezet.
Je bent uitgenodigd voor een plek waar elke keuze twijfelachtig is, en waar niets doen even ongemakkelijke gevolgen heeft als meedoen. Hoeveel moeite is te veel, en hoe lang kunnen we samen blijven staan op het randje van? Door te pleiten voor een groepsaanpak, is er de kans om erachter te komen hoe we onze collectieve tijd efficiënter kunnen verspillen, en of collectief tijd verspillen überhaupt tijdverspilling is.
Johann Kööp is een Estse beeldend kunstenaar die in Londen woont en voornamelijk met beelden werkt, waarbij zorgvuldig het onbegrepen potentieel van eenvoudige dingen in het leven wordt bestudeerd. Lily Dollner (2000, VK/IRL) pleit in haar werk voor ‘onproductiviteit’ en hanteert een rationeel, procedureel kader om absurde en zinloze performances te onderbouwen. In haar werk wordt onpraktischheid omarmd boven de sociaal geconstrueerde binaire en utilitaire mentaliteit waar het dagelijks leven van doordrongen is.
EN | Investigating discomfort and utter uselessness, Lily and Johann plan to instigate a group effort of hopeless, tragic actions. Commencing a play with size, length, and intensity, the mundane is shoved into the spotlight in most absurd ways.
You are invited to a place where every choice is a questionable one, and where inaction has similarly awkward consequences as participation. How much effort is too much, and how long can we stay together on the cusp of? Advocating for a group approach, there is a chance to find out how to waste our collective time more efficiently, or whether wasting time collectively is wasting time at all.
Johann Kööp is an Estonian visual artist based in London, working mostly with images, carefully studying the misunderstood potential of simple things in life. Lily Dollner (2000, UK/IRL) advocates ‘unproductiveness’ in her work and uses a rational, procedural framework to support absurd and futile performances. In her work, impracticability is embraced over the social constructed binary and utilitarian mentality that infiltrates daily life.
